De kiezerscontractbreuk

‘De deal tussen de Chinese staat en de bevolking, is de gangbare hypothese, is als volgt: Weinig vrijheden en rechten, en weinig invloed, in ruil voor materiële vooruitgang. Zolang de Chinese economie maar groeit met een procent of tien per jaar, en de Chinese bevolking maar meedeelt in deze inkomensgroei, is met de autocratische manier van besturen en het gebrek aan grondrechten en democratie wel te leven. Maar wee de Chinese leiders die verzuimen de materiële vooruitgang ook echt voor elkaar te boksen. Wie niet levert, pleegt contractbreuk. Met alle gevolgen van dien.

Speelt zo’n mechanisme misschien ook in de Verenigde Staten? En in Nederland? Hoe ziet dat er dan uit?’

Lees de volledige column op zaterdag 12 november in het economiekatern van de Volkskrant.